การฟื้นฟูหัวใจเป็นกระบวนการที่เกิดขึ้นจากการทางานร่วมกันของทีมสหสาขาวิชาชีพ ได้แก่ แพทย์ พยาบาล นักกายภาพบำบัด เภสัชกร นักโภชนาการ นักสังคมสงเคาระห์ หรือวิชาชีพอื่น ๆ ที่มีความเกี่ยวข้อง โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อฟื้นฟูหรือคงไว้ซึ่งสมรรถภาพทางร่างกาย จิตใจ สังคม ลดอาการแสดงต่าง ๆ ของโรคหัวใจ เพิ่มประสิทธิภาพในการออกกาลังกาย ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการดารงชีวิต ส่งเสริมสุขภาพจิต ลดภาวะเครียดและซึมเศร้า เสริมสร้างคุณภาพชีวิต ลดอัตราการเสียชีวิตของผู้ป่วยรวมไปถึงการให้ความรู้ เพื่อให้ผู้ป่วยตระหนักถึงการกาจัดปัจจัยเสี่ยง (Risk Factors) ของการเกิดโรคหัวใจซ้า และสามารถกลับไปใช้ชีวิตในสังคมได้อย่างมีความสุข

การฟื้นฟูหัวใจสามารถแบ่งเป็น 3 ระยะ ดังนี้

    ระยะที่ 1 ผู้ป่วยใน (inpatient) เป็นระยะแรกของการฟื้นฟูหัวใจ โดยส่วนใหญ่มักมีระยะเวลาประมาณ 1-2 สัปดาห์ในโรงพยาบาล โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อป้องกันภาวะแทรกซ้อนจากการนอนโรงพยาบาลเป็นเวลานานรวมทั้งให้ความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับการฟื้นฟูหัวใจ และการปฏิบัติตัวอย่างถูกต้องหลังออกจากโรงพยาบาล

    ระยะที่ 2 ผู้ป่วยนอก (outpatient) เป็นระยะหลังจากผู้ป่วยออกจากโรงพยาบาล ซึ่งจะใช้เวลาในการฟื้นฟูประมาณ 8-12 สัปดาห์ โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อฟื้นฟูสมรรถภาพทางร่างกาย(physical) จิตใจ(mental) เสริมสร้างสัมพันธภาพที่ดีในครอบครัวและสังคม (social) รวมไปถึงการให้ความรู้เพื่อให้ผู้ป่วยตระหนักถึงการกาจัดปัจจัยเสี่ยง (risk factors) ของการเกิดโรคหัวใจซ้าอีก โดยส่วนใหญ่มักเริ่มโปรแกรมการฟื้นฟูภายใน 2 สัปดาห์ หลังจากจาหน่วยผู้ป่วย

    ระยะที่ 3 ระยะต่อเนื่อง (maintenance) เป็นระยะหลังจากผู้ป่วยผ่านการฟื้นฟูในระยะที่ 2 แล้ว ในระยะนี้ ผู้ป่วยจะมีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับการฟื้นฟูหัวใจ และการกาจัดปัจจัยเสี่ยงเป็นอย่างดี รวมทั้งสามารถกาหนดระดับความหนักของการออกกาลังกายที่บ้านได้ด้วยตนเอง ซึ่งหลังสิ้นสุดการฟื้นฟูแล้วผู้ป่วยจะสามารถกลับไปดาเนินชีวิตในสังคมได้ใกล้เคียงปกติมากที่สุด