โรคหลอดเลือดหัวใจ (Coronary heart disease - CHD) เป็นคำที่ใช้เรียกการสะสมของคราบพลัคในหลอดเลือดแดงของหัวใจ ซึ่งอาจนำไปสู่อาการหัวใจวายหรือโรคหลอดเลือดสมองชนิดขาดเลือด แล้วโรคหลอดเลือดหัวใจตีบ (Coronary artery disease - CAD) ล่ะ? มีความแตกต่างกันหรือไม่?

คำตอบสั้น ๆ คือ มักจะไม่ต่างกัน — ผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพมักใช้คำสองคำนี้แทนกันได้ อย่างไรก็ตาม โรคหลอดเลือดหัวใจ (CHD) จริง ๆ แล้วเป็นผลลัพธ์ของโรคหลอดเลือดหัวใจตีบ (CAD)

ในกรณีของ CAD พลัคจะเริ่มก่อตัวขึ้นภายในผนังของหลอดเลือดแดงโคโรนารีจนกระทั่งการไหลเวียนของเลือดไปยังกล้ามเนื้อหัวใจถูกจำกัด ซึ่งส่งผลให้กล้ามเนื้อหัวใจได้รับออกซิเจนไม่เพียงพอ สภาวะนี้เรียกว่า "ภาวะขาดเลือด" (ischemia) ซึ่งอาจเกิดขึ้นแบบเรื้อรังจากการตีบแคบลงของหลอดเลือดโคโรนารีอย่างค่อยเป็นค่อยไปตลอดเวลา ทำให้เลือดไปเลี้ยงส่วนหนึ่งของกล้ามเนื้อลดลง หรืออาจเกิดขึ้นแบบเฉียบพลันจากการแตกของพลัคอย่างกะทันหันและการก่อตัวของลิ่มเลือด สำหรับคนส่วนใหญ่ การสะสมของคราบพลัคเริ่มต้นตั้งแต่วัยเด็กและแย่ลงเมื่ออายุมากขึ้น

ปัจจัยเสี่ยงแบบดั้งเดิมของโรคหลอดเลือดหัวใจตีบ (CAD) ได้แก่ คอเลสเตอรอล LDL สูง, คอเลสเตอรอล HDL ต่ำ, ความดันโลหิตสูง, ประวัติครอบครัว, โรคเบาหวาน, การสูบบุหรี่ และโรคอ้วน ในผู้ชาย ความเสี่ยงจะเพิ่มขึ้นหลังอายุ 45 ปี ส่วนในผู้หญิง ความเสี่ยงจะเพิ่มขึ้นหลังอายุ 55 ปี

งานวิจัยแสดงให้เห็นว่าเด็กและเยาวชนกำลังตกอยู่ในความเสี่ยงต่อโรค CAD มากขึ้น ดังนั้นการป้องกันตั้งแต่ช่วงต้นของชีวิตสามารถให้ประโยชน์ระยะยาวต่อสุขภาพได้มาก การมีวิถีชีวิตที่ดีต่อสุขภาพจะช่วยชะลอความรุนแรงของโรค CAD และยังมีความหวังว่าสามารถปรับปรุงสุขภาพได้ก่อนที่จะเกิดปัญหาสุขภาพที่ร้ายแรงเพิ่มเติม

การใช้ชีวิตอย่างมีสุขภาพดีที่รวมถึงการรับประทานอาหารที่มีประโยชน์ การควบคุมน้ำหนัก และการออกกำลังกายอย่างเพียงพอ มีบทบาทสำคัญในการหลีกเลี่ยงโรค CAD